Φαγητό με τα Δάκτυλα.

Φαίνεται ότι όταν ενθαρρύνουμε το βρέφος και το προνήπιο μας να τρώει με τα δάκτυλα βοηθούμε στην ανάπτυξη υγιεινών συνηθειών διατροφής!

Ας εξετάσουμε γιατί και ας δούμε τις κυριότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γονείς που το δοκιμάζουν.

Φαίνεται ότι κομβικό ρόλο στη μετέπειτα σχέση του παιδιού με το φαγητό παίζει η λεγόμενη αυτορύθμιση της ποσότητας που καταναλώνει σα βρέφος και προνήπιο.

Το βρέφος πρέπει να μάθει να τρώει όσο χρειάζεται για να ικανοποιήσει την πείνα του και όχι ανάλογα με τις προσδοκίες της μητέρας. Ο γονιός πρέπει να μάθει να αναγνωρίζει τις συμπεριφορές του βρέφους όταν αυτό πεινά και όταν έχει χορτάσει. Υπάρχει στο διαδύκτιο φιλμάκι της AAP (Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία) για γονείς όπου περιγράφεται τι κάνει το μωρό όταν πεινά και τι όταν χορτάσει.

Προσφέροντας στο μωρό μετά την ηλικία των 9 μηνών κομματάκια από μαλακές τροφές πάνω στο δισκάκι της καρεκλίτσας ταίσματος του δίνουμε την ευκαιρία να φάει μόνο του όσο θέλει. Να εξερευνήσει και να απολαύσει την υφή της τροφής ώστε αυτή να γίνει πιό ενδιαφέρουσα.

Έτσι σιγά σιγά το μωρό θα μάθει να τρώει μόνο του και να ρυθμίζει τις ποσότητες χωρίς να παραβιάζεται το αίσθημα κορεσμού του .

Έχει παρατηρηθεί ότι βρέφη που αρνούνταν να φάν πολτοποιημένες τροφές έτρωγαν με όρεξη την ίδια τροφή σε κομματάκια με τα δάκτυλα τους! Επειδή έγινε η διαδικασία πιό ενδιαφέρουσα και ανεξάρτητη από το φροντιστή.

Οι γονείς πολλές φορές διστάζουν να ακολουθήσουν αυτή τη μέθοδο ταίσματος διότι το μωρό λερώνεται το ίδιο αλλά λερώνει και γύρω του. Επίσης αγχώνονται ότι στο τέλος δε θα φάει αρκετά.

Νομίζω ότι αν δοκιμάσετε να ταίσετε με αυτό τον τρόπο παραβλέποντας τη φασαρία από το λέρωμα θα καταλάβετε τα πλεονεκτήματα και θα απολαύσετε και εσείς την ώρα του ταίσματος χωρίς το άγχος του να πείσετε ένα βρέφος να φάει.

Να θυμάστε όποιος πεινά τρώει!!!