Αυπνία στις ηλικίες 6μηνών με 5 χρονών.

Η αυπνία σε αυτή την ηλικιακή ομάδα αφορά τα μισά περίπου παιδιά. Παρουσιάζεται είτε σαν άρνηση να αποκοιμηθούν ( στην αρχή του ύπνου ) , διακοπτόμενος ύπνος ( ξυπνήματα κατά τη διάρκεια του ύπνου) ή πολύ πρωινό ξύπνημα.

Από μελέτες που έγιναν σε δίδυμα η διάρκεια του ύπνου έχει σχέση με την κληρονομικότητα κατά 25% και με το περιβάλλον ( κυρίως με τη συμπεριφορά των γονιών ) κατά 66%. Το υπόλοιπο ποσοστό έχει να κάνει με ιατρικά προβλήματα που διαταρράσουν τον ύπνο όπως η λήψη φαρμάκων, η αναπνοή και το ροχάλιτό από μεγάλες αδενοειδείς εκβλαστήσεις < κρεατάκια>.

Οι συμπεριφορικές προσεγγίσεις έχουν επιτυχία στο 90 % των παιδιών που θα εφαρμοστούν. Από έρευνες που έγιναν δε φαίνεται να έχουν επίπτωση στη ψυχολογία του παιδιού ή στη σχέση του με τον γονέα. Α; δούμε λοιπόν μερικές μεθόδους αντιμετώπισης που μπορείτε να δοκιμάσετε.

  1. Η διάρκεια του ύπνου του παιδιού εξαρτάται από την ηλικία του και την προσωπικότητα του με σαφή επηρεασμό από την κληρονομικότητα . Η ώρα που πηγαίνει για ύπνο το μωρό μπορεί να χρειαστεί να αλλάξει και να γίνει σταδιακά αργότερα γιατί η ανάγκη του για ύπνο είναι σαφώς βραχύτερη από αυτή που θα ήθελαν οι γονείς. Μπορεί λοιπόν να μετακινείται η ώρα ύπνου κατά 15 λεπτά κάθε λίγες μέρες προς το αργότερο μέχρι να φτάσουμε στο σημείο που το παιδί να μην καταλήγει να μένει άυπνο μεγάλα χρονικά διαστήματα στο κρεββάτι.

  2. Από την ηλικία των 3 μηνών μαθαίνουμε το βρέφος να κοιμάται στο κρεββατάκι του χωρίς να χρειάζεται να το κρατούμε αγκαλιά ή να πίνει ταυτόχρονα γάλα. Βάζουμε το μωρό στο κρεββατάκι νυσταγμένο και όχι κοιμισμένο . Έτσι όταν ξυπνά μέσα στη νύκτα να μπορεί να κοιμηθεί από μόνο του και όχι να χρειάζεται συγκεκριμένη ρουτίνα για να ξανακοιμηθεί. Μπορεί να βοηθήσει σε αυτό ένα αντικείμενο ( κουβερτούλα, αρκουδακι) που λειτουργεί σαν υποκατάστατο του γονιού ( μεταβατικό αντικείμενο).

  3. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδο της σταδιακής εξαφάνισης της συμπεριφοράς η οποία συνήθως αποδίδει σε δύο εβδομάδες. Όταν το μωρό ζητά το γονιό για να ξανακοιμηθεί μέσα στη νύκτα καθυστερούμε να ανταποκριθούμε σε σταδιακά αυξανόμενο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν πολλοί γονείς που θεωρούν πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο να ακούν το μωρό να κλαίει και να μην το παρηγορούν. Αυτό είναι απολύτως κατανοητό . Είναι μέθοδος που πετυχαίνει εφόσον ο γονιός μπορεί να εκλογικεύσει ότι τίποτε ζημιογόνο δε θα συμβεί στο μωρό κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.

    4. Οι ημερήσιοι ύπνοι καλό είναι να γίνονται τουλάχιστον 4 ώρες μετά τον προηγούμενο ύπνο και σίγουρα το παιδί δεν πρέπει να κοιμάται μετά τις 4 το απόγευμα αν η ώρα βραδυνού ύπνου είναι γύρω στις 8.

Αν βρίσκετε τα πιό πάνω δύσκολά ή ότι δεν ταιριάζουν στον τρόπο που αντιλαμβάνεστε το γονεικό σας ρόλο είναι κατανοητό και συχνό. Τότε απλώς θα υπομείνετε αυτή τη δύσκολη για τη ξεκούραση σας περίοδο.

Αν όμως η αυπνία επηρεάζει την ευημερία του ιδίου του μωρού πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά την αντιμετώπιση της και να μιλήσετε με τον παιδίατρο σας.

Anastasia Symeou